muhsin bey

yavuz turgul şaheseri. başrollerini şener şen ve uğur yücel paylaşır. (bkz: ölmeden önce izlenmesi gereken türk filmleri)

kriz dönemi türk sineması' nın yüz akı olan başyapıt. turgul - şen ortaklığının ilk büyük ürünü. içimize işleyen hüznü, umutsuz aşkı göstermeden anlatışı, parasızlığın yaşatabileceği inanılmaz güzellikleri, bir inanca sımsıkı sarılmayı anlatışı, ve bir insanın yolunu çizişini gözümüze sokmadan, kibarca, omzumuza usulca dokunurcasına anlatan kurgusuyla yeri dolmayacak bir öykü.

yavuz turgul, uğur yücel ve şener şen'in benim nazarımda en iyi filmidir. koca filmde tek bir hata bulamazsınız. oyunculuk yönünden, senaryo yönünden, kurgu yönünden, yönetmenlik yönünden... sıfır hata vardır bu filmde. içinize işler film. kah güler, kah üzülürsünüz. alır götürür sizi. lütfen bu filmi izleyin, izletin.

hayatımda gördüğüm en bahtsız organizatörü şahane oynamış şener şen filmi. türk sanat müziğini kimselere yedirtmek istemeyen bir adam. dönemin anlatan siyasi filmdir ayrıca.

uğur yücel'in ali nazik rolünde oynadığı yavuz turgul filmi. kibar bir istanbul beyfendisi olan muhsin bey'in anlatımıyla istanbul'un ve müzik kültürünün yozlaşması ele alınır. -spoiler- ali nazik'in kaset çıkarması için düzenlenen şarkı yarışmasına başvuru için gelen ilk adamın 'gaç paredir?' demesi ve parayı uzatırken ki halinden anlaşılır cebindeki son para olduğu. çaresizliği. çok naif bir filmdir. şener şen'in hayranı olduğu ve huzur evinde kalan eski bir sanatçı olan kadınla diyaloğu da çok güzeldir.

içerisinde tarlabaşı yıkımları üzerine mesajlar bulunan, uğur yücel'in ilk olarak ünlendiği, şener şen'in kalitesinin seviyesini daha da yükseklere çektiği sıcacık bir film. bana çok samimi ve tadında geliyor bu film. 1980 darbesi sonrası sıradanlaşan türk sinemasının, 2000'lere doğru gelecek olan eşkıya'ya kadar geçen sürecinde ortanın üstü bir seviyede diye düşünüyorum. ayrıca, dönemin emsali türk filmlerindeki kamera teknikleriyle kıyaslanamayacak kadar üstündür.